Κάθε όψη σου είναι διαφορετική
Αν σε κοιτάξω από πάνω μοιάζεις με αστέρα
Από τα πλάγια κοιτάζω μαχαίρια
Και από κάτω βλέπω την σκόνη σου
Να στέκεται εκεί ανάποδα, σαν νυχτερίδα
Άλλοτε πάλι βλέπω ένα στόμα που ανοίγει
Όχι για να κατασπαράξει
Αλλά για να μιλήσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου